ဖူးေတြ႕ခြင့္ရေတာ႔မည္႔ သမိုင္းတန္ဖိုးႀကီးမားလွေသာ ေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီးဓမၼေစတီ

ဖူးေတြ႕ခြင့္ရေတာ႔မည္႔ သမိုင္းတန္ဖိုးႀကီးမားလွေသာ ေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီးဓမၼေစတီ
Browse › Home › ယဥ္ေက်းမႈ » ဖူးေတြ႕ခြင့္ရေတာ႔မည္႔ သမိုင္းတန္ဖိုးႀကီးမားလွေသာ ေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီးဓမၼေစတီ
ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္ႏွင့္ သမိုင္းတန္ဖိုးအလြန္ႀကီးမားလွေသာဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္း ေတာ္ႀကီးကို စကၤာပူႏိုင္ငံမွ S.D markInternational LLP ကုမၸဏီတစ္ခုမွ အေမရိကန္ ေဒၚလာေငြ(၁၀)သန္း အကုန္အက်ခံကာရွာေဖြဆယ္ယူေပးရန္ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိသည္။
အဆိုပါ ေခါင္းေလာင္းၾကီးမွာ ရန္ကုန္ျမစ္ႏွင့္ပဲခူးတို႔ဆံုရာပန္းအလြဲျမစ္အတြင္း ႏွစ္ေပါင္း(၄၀၀)ခန္႕ နစ္ျမွဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္ေန ခဲ႕ျခင္းျဖစ္သည္။
ေခါင္းေလာင္းႀကီးမွာ အရြယ္အစားအားျဖင့္ ေစာက္(၁၂)ေတာင္၊အ၀(၈)ေတာင္ရွိျပီး အလယ္ေဖာင္းရစ္္ရစ္တြင္ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူ ပါေသာေဖာင္းၾကြဘုရား(၂၈)ဆူပါျပီး ၄င္း၏အေပၚဖက္တြင္ အတြဲတစ္တြဲလွ်င္ ေက်ာက္သံပတၱျမား(၄၅)လံုးပါရွိ ရွိေသာ အတြဲ(၄၅)တြဲ၊ အတန္း(၂)တန္းပါရွိသျဖင့္စုစုေပါင္းေက်ာက္သံပတၱျမားေပါင္း (၄၀၅၀)လံုးပါရွိေၾကာင္းသမိုင္းအေထာက္အထားမ်ားတြင္ ဖတ္ရႈေလ့လာခဲ့ရသည္။
ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီး၏ ရာဇ၀င္သမိုင္းေၾကာင္းကိုျပန္လည္ေလ့လာၾကည့္ရာ၌ ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ မြန္တို႕၏ မဂဒူမင္းဆက္(၁၆)ဆက္ေျမာက္မြန္ဘုရင္စမၼေစတီမင္းသည္ ဟံသာ၀တီ(ယခုပဲခူး)မွအုပ္စိုးျပီး ၁၄၈၀ ခုတြင္ အမတ္ႀကီး ဗညားအိန္အားေခါင္းေလာင္းအျဖစ္သြန္းေစခဲ့ရာ ပဲခူးေရႊေမာ္ေစာဘုရား ရာဟုေထာင့္ အေနာက္ဖက္ ေျမကြက္လပ္၌၁၄၈၄ ခုေဖေဖာ္၀ါရီ(၅)ရက္၊ ခရစ္ႏွစ္(၁၄၇၆)ခုႏွစ္ တေပါင္းလဆန္း(၈)ရက္ေန႔တြင္ ပြဲသဘင္က်င္းပ၍ သြန္းေလာင္းခဲ့ေၾကာင္းသိရွိရသည္။
ထုိစဥ္က အခါေပးေသာ ဆရာတို႕မွာေဇယ်ဗာဟု၊ ရာဇဗာဟု၊ပဲခူးသမုတၱရာနႏၵစည္သူေက်ာ္၊ သံဃရာဇာဆရာတို႔ျဖစ္ကာ ေလာကညဏပ႑ိတ္အမတ္ကေခါင္းေလာင္းသြန္းေလာင္းေသာအခ်ိန္မွာ မိေခ်ာင္းနကၡတ္ျဖစ္သျဖင့္အသံေကာင္းစြာမျမည္ႏိုင္ဟု ေျပာၾကားခဲ့ သည္။
၄င္းေျပာၾကားခ်က္ႏွင့္ပတ္သက္၍ဘုရင္ကမမွန္လွ်င္ေဆြခုန္ႏွစ္ဆက္မ်ိဳးခုႏွစ္ဆက္ အျပစ္ ေပးမည္။မွန္လွ်င္သူေကာင္းျပဳမည္ဟု မိန္႕ေတာ္မႈခဲ့ရာေခါင္းေလာင္းႀကီးျပီးေသာအခါတြင္ အသံမျမည္ေသာ ေၾကာင့္ေလာကညဏပ႑ိတ္အမတ္အား `ရာဇပေရာဟိတ´ဘြဲ႕ေတာ္ခ်ီးျမွင့္ခဲ့ေၾကာင္းေလ့လာသိရွိရသည္။
ေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီး၏ ဘြဲ႕ေတာ္မွာ အ၀ိႏၵေဆာက္ ေခါင္းေလာင္းေတာ္ျဖစ္ျပီးအေလးခ်ိန္ပိႆ (၁၈၀၀၀၀)(တန္ခ်ိန္ ၂၉၀)ရွိကာ ဓမၼေစတီမင္းက သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႕တြင္ ေရႊတိဂံုေစတီေပၚသို႔ တင္လွဴပူေဇာ္ခဲ့သည္။
အဆိုပါ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီးအား ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ႀကီး၌ ႏွစ္ေပါင္း(၁၂၃)ႏွစ္ အပူေဇာ္ခံ ထားရွိခဲ့ရာခရစ္ႏွစ္ (၁၆၁၂)ခုႏွစ္ေအာက္တိုဘာ(၂၈)ရက္ေန႔တြင္ သံလ်င္ျမိဳ႕စားေပၚတူဂီလူမ်ိဳး ဖီးလစ္ဒီဘရစ္တို (ဇင္ကာ)က လက္နက္ခဲယမ္းျပဳလုပ္ရန္ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ေပၚမွ သန္လွ်င္သို႔သယ္ယူခဲ့ရာ ပဲခူးျမစ္ငမုိးရိပ္ေခ်ာင္းႏွင့္ ရန္ကုန္ျမစ္တို႕ဆံုရာေဒါပံုျမစ္၊ပန္းအလြဲျမစ္တြင္ေဖာင္နစ္ျမွပ္ကာေရသို႔ က်ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီးအားျပန္လည္ဆယ္ယူေရးအတြက္ ေခတ္အဆက္ဆက္တြင္အားထုတ္ႀကဳိးပမ္း ေဆာင္ရြက္ခဲ႔ရာ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္တြင္ ေဒါက္တာမ်ဳိးျမင္႔ဦးေဆာင္ေသာ အဖြဲ႔မွ ပထမအႀကိမ္ ရွာေဖြခဲ႔ၿပီး (၁၉၈၉)ခုႏွစ္တြင္ ပက္စီဦးသိန္းထြန္း၏ ေငြေၾကးအကူ အညီျဖင္႔ ဒုတိယအႀကိမ္ (၁၉၉၇) ခုႏွစ္တြင္ႏုိင္ငံေတာ္မွ ဆယ္ယူရန္ ေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီး ဆယ္ယူေရးေကာ္မတီတစ္ရပ္ကုိ ဖြဲ႔စည္း ေဆာင္ရြက္ခဲ႔သည္။ (၁၉၉၈)ခုႏွစ္ ေမလ (၉)ရက္မွ (၁၈)ရက္အထိေဒၚခင္ေအးသိန္းႏွင္႔ အဖြဲ႔ကထပ္မံရွာေဖြခဲ႔ရာ မေအာင္ျမင္ခဲ႔ေပ။
ေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီးျပန္လည္ဆယ္ယူေရးလုပ္ငန္းမ်ားကုိအဆင္႔ဆင္႔ေဆာင္ရြက္ခဲ႔ၾကရာတြင္ ထူးျခားစြာေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားအေနျဖင္႔ (၁၉၈၇)ခုႏွစ္တြင္ ရွာေဖြခဲ႔ေသာ ေဒါက္တာမ်ဳိးျမင္႔ႏွင္႔ ဦးေက်ာ္တုိ႔အဖဲြ႔အေနျဖင္႔ ေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီးအား ေရငုပ္ရွာေဖြရာ တြင္ေရငုပ္ရွာေဖြခဲ႔သူ ဦးႀကဳိင္ႏွင္႔ ဦးထြန္းရင္ တုိ႔သည္ေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီး ေနရာတြင္ရပ္မိခဲ႔ေၾကာင္းဂ်င္းေကာင္မ်ား ကပ္ေနေၾကာင္း၊ အဖြဲ႔၀င္ဦးဖုန္းျမင္႔ေက်ာ္ေရေအာက္သုိ႔ဆင္းသြားေသာ္ ဂ်င္းပုံႀကီးေပၚမေရာက္ေပ။ ယင္းအဖဲြ႔တြင္ပါ၀င္ေသာ သမုိင္းညာရွင္ ဦးေက်ာ္ ကုိယ္တုိင္ယင္းေနရာသုိ႔ဆင္း၍ရွာေဖြခဲ႔ရာ ဂ်င္းပံုႀကီး ရွိေသာ ေနရာသည္ေခါင္းေလာင္းေတာင္ႀကီးရွိေသာ ေနရာဟု ေရငုပ္သူ (၃) ဦးစလုံးက အသိအမွတ္ျပဳခဲ႔ၾကသည္။
(၁၉၈၈)ခုႏွစ္တြင္ ဦးႀကဳိင္ႏွင္႔အဖြဲ႔၀င္သုံးဦး၏အဖြဲ႔သည္ဒုတိယအႀကိမ္အျဖစ္ ေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီး ကုိ ဆက္လက္ရွာေဖြခဲ႔ၾကရာပထမအႀကိမ္ရွာေဖြစဥ္က တက္နင္းမိခဲ႔ေသာ ေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီးအေပၚထိပ္၀ုိင္း ဂ်င္းပုံႀကီးကုိျပန္လည္ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ႔သည္။
တတိယအႀကိမ္ရွာေဖြရာတြင္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသားမ်ား ဂ်င္မ္ဘလန္႔ Jim Blunth က(၁၉၉၅)ခုႏွစ္ တြင္သက္ဆုိင္ရာသုိ႔ခြင္႔ျပဳခ်က္ ရယူၿပီးေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီးအား ရွာေဖြမူျပဳခ႔ဲရာတြင္ ေခတ္မီေရေအာက္ ရွာေဖြေရးကိရိယာ Solar ေခတ္မီေရငုတ္ ကိရိယာမ်ားျဖင္႔ သုံးလအတြင္းေရငုပ္စူးစမ္းရွာေဖြမႈ (၁၁၅)ႀကိမ္ ျပဳလုပ္ခဲ႔ရာ ဂ်င္မ္ဘလန္႔ကေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီးကုိလက္ျဖင္႔ ထိစမ္းခဲ႔ဖူးပါတယ္ဟု အတိအလင္းအခိုင္အမာေျပာခဲ႔ေၾကာင္း သိရသည္။
၁၉၉၈ ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ ေဒၚခင္ေအးသိန္းအဖြဲ႔မွ ေရငုပ္လုပ္သားကိုေအာင္ေက်ာ္သည္ ေရငုပ္ရွာေဖြစဥ္ အျမင့္ (၁၂) ေပ၊ ေအာင္ေျခ ေပ(၃၀)ကုန္းကမူတစ္ခုကို ေတြ႔ရိွကာ အျခားေရငုပ္သမား တစ္ဦး ျဖစ္သူကိုထြန္းႏုိင္ကလည္း ယင္းကုန္း ကမူကို ေတြ႔ရိွခဲ့ၿပီး ေဒၚခင္ေအးသိန္းကအျခားေရငုပ္သမား ႏွစ္ဦး ဌားရမ္းေရးငုပ္ရွာေဖြခဲ့ရာ ယခင္အတုိင္းကုန္းကမူႀကီးရိွေၾကာင္း အတည္ျပဳ ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ဆ႒မအႀကိမ္ ၾသစေတးလ်ႏိုင္ငံမွ မွတ္တမ္းသတင္းရိုက္ကူးသူႏွင့္စူးစမ္းရွာေဖြေရးသမားမ်ား မစၥတာ ဒါမီယန္ေလး (Mr. Damien Lay)ႏွင့္အဖြဲ႔ကလည္း (၂၀၁၀) ျပည့္ႏွစ္တြင္ သက္ဆိုင္ရာခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီးကို ရွာေဖြခဲ့ရာ Sonar လို႔ ေခၚတဲ့ အသံလုိင္းျပန္ကိရိယာႏွင့္ ျမစ္ေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ Scan လုပ္ၾကည့္တဲ့အခါေခါင္းေလာင္ေတာ္ႀကီးပံုႏွင့္ အေတာ္တူတဲ့ ေခါင္းေလာင္းႀကီးပံုစံတစ္ခုေတြ႔ရိွခဲ့ ေၾကာင္း သိရိွရသည္။
ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီး ဂုဏ္သတင္းမွာ ယခုအခါျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးတြင္ သာမဟုတ္ေတာ့ပဲ ကမၻာႏိုင္ငံ အသီးသီးကပင္ စိတ္ဝင္စားလာၾကရာ ယခုရွာေဖြ ဆယ္ယူမည့္ စင္ကာပူ ႏိုင္ငံ S.D MarkInternational LLP ကုမၸဏီအေနျဖင့္ ေဒါက္တာခ်စ္စံ (ခ်စ္စံဝင္း)၊ MasterMariner (F.G) ကပၸတိန္ ဦးရဲျမင့္ထြန္းတို႔မွ တစ္ဆင့္ေငြေၾကးကိစၥဆက္စပ္ေဆာင္ရြက္ေပးလာေၾကာင္း သိရိွရသည္။
အဆိုပါ သမုိင္းအေမြအႏွစ္ဆိုင္ရာ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္း ဆယ္ယူမႈဆိုင္ရာအလုပ္ရံုေဆြးေႏြးပြဲ တစ္ရပ္ကို ဇြန္ (၃၀)ရက္ နံနက္ (၉) နာရီတြင္Chartrium ဟိုတယ္၌ က်င္းပခဲ့ရာ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာနႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈဝန္ႀကီးဌာန၊ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးမ်ားရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဒုတိယဝန္ႀကီးမ်ား၊ျမန္မာသမိုင္းအဖြဲ႔ဝင္မ်ား၊ သမိုင္းပညာရွင္မ်ား၊ တကၠသိုလ္မ်ားမွပါေမာကၡခ်ဳပ္မ်ား၊ ပါေမာကၡမ်ားအဖြဲ႔အစည္းမ်ား တက္ေရာက္ခဲ့ၾကၿပီးဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီး ျပန္လည္ဆယ္ယူေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ဖတ္ၾကားခဲ့ၾကရာ အခမ္းအနား တက္ေရာက္လာသူမ်ားမွလည္း ဝိုင္းဝန္းအၾကံျပဳေဆြးေႏြး ခဲ့ၾကသည္။
ႏွစ္ေပါင္း(၄၀၀)အတြင္း လူသက္တမ္းေပါငး္မ်ားစြာ ေနထုိင္ သြားခဲ့ၾကေသာျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားအေနျဖင့္ အဆိုပါ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီးႏွင့္ပတ္သက္၍ ၾကားဖူးရံုမွ် သာရွိခဲ့ေသာ္လည္း မိမိတို႕သက္ရွိထင္ရွားရွိစဥ္ သက္တမ္းအတြင္းမွာ ျပန္လည္ျမင္ေတြ႕ဖူးေျမာ္ခြင့္ရေတာ့ မည့္ျပင္ေနာင္လာေနာင္သားေတြအတြက္ပါ သမိုင္းတန္ဖိုးႀကီးမားလွတဲ့ ေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီးကို ဖူးေတြ႕ခြင့္ရရွိေတာ့ေပမည္။