Tuesday, January 29, 2013

နူိင္ငံျခားေရာက္ ျမန္မာမ်ားအတြက္ ဆရာေအာင္သင္းအၾကံ ေပးခ်က္



ႏုိင္ငံရပ္ျခား ျမန္မာလူငယ္မ်ားအတြက္ ဆရာေအာင္သင္း၏ အႀကံေပးခ်က္

၁။ ငါမုခ်ႀကီးပြားေအာင္ျမင္ရမယ္ဆုိတဲ့ အဓိ႒ာန္ထားပါ

လူငယ္တေယာက္ဟာ အေရးႀကီးဆံုးအခ်က္က ငါဟာမုခ်ႀကီးပြားေအာင္ျမင္ေနရမယ္ ဆိုတဲ့ အဓိ႒ာန္ ခိုင္ခိုင္မာမာခ်ဖို႔

အေရးႀကီးတယ္။မ်ားေသာအားျဖင့္ လူငယ္ေတြဟာ အမွတ္မထင္ အမွတ္မထင္ေလးေတြ ေနၾကတယ္။ အဲဒီလို ခိုင္ခိုင္

မာမာကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ၿပီးေတာ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အဓိ႒ာန္ျပဳခဲ့သလား။ေ၀ေ၀၀ါး၀ါးေလးေပါ့ အမွတ္မထင္ပဲရွိတတ္တယ္။

ခိုင္မာရမယ္ဆိုတာ။ ဘုရားေရွ႕မွာအာ႐ုဏ္ျပဳသလုိ အဓိ႒ာန္ျပဳလိုက္သလုိ၊ သစၥာဆိုလိုက္ သလို အဲလိုုကို အဓိ႒ာန္ျပဳရ

တယ္။ အဲဒါဟာ အလြန္ကို အေရးႀကီးပါတယ္။ အဲဒီအဓိ႒ာန္ခ်က္ခိုင္မာ သြားလို႔ ရိွရင္ က်န္တ့ဲဥစၥာေတြဟာ သူ႔ကိုယ္သူ

ထိန္းသြားလို႔ရွိတယ္။ဘယ္သူမဆိုအဲဒီလို ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိပါတယ္။ဒါေၾကာင့္အဲဒီဟာကအေရးႀကီးတယ္လို႔က်ေနာ္ေၿပာ

ဆို ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါ နံပါတ္ (၁) အခ်က္ေပါ့ ေနာ္။

၂။ က်န္းမာေရးကုိ ကုိးကြယ္ပါ

နံပါတ္(၂)အခ်က္ကေတာ့အဲေအာင္ျမင္ခ်င္လို႔ရွိရင္က်န္းမာေရးကိုကိုးကြယ္ရတယ္။ကိုးကြယ္ရတယ္ဆိုတဲ့စကားလံုးကို

က်ေနာ္တကယ္ေၿပာတာပါ။ ကိုယ့္က်န္းမာေရးကိုဘယ္ေလာက္အေရးႀကီးတယ္ဆိုတာကလူငယ္ေတြဟာအမွတ္မထင္

ေနတတ္ၾကတယ္။မက်န္းမာရင္ဘာမွမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး၊သူမ်ားကိုမွီခိုေနရတဲ့ဘ၀ကို ေရာက္သြားတတ္တယ္ဆိုတာကို

ေမ့ေနၾကတယ္။ ကိုယ္က က်န္းမာေနတဲ့အခါမွာ က်န္းမာေရးရဲ႕တန္ဖိုးကို ေမ့ေန တတ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဘုရားရွင္က

ေမတၱာပို႔တာေတာင္မွမိမိကိုယ္ကိုုမိမိပထမဆံုး  ေမတၱာပို႔ပါလို႔ေျပာခဲ့တာ။ဘာေၾကာင့္လဲလိုဆိုေတာ့ကိုယ့္ကိုယ္ကိုက်န္း

မာမွတျခားသူကိုဒုကၡမေပးမိမွာေပါ့။အဲဒီေတာ့က်န္းမာေရးကိုဂ႐ုစိုက္တယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥမွာ အဲဒါဟာ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့

ျဖစ္တဲ့အခါ က်ေတာ့ က်န္းမာေရးနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ ဥပမာ..... မူးယစ္ေဆး၀ါး သံုးတာေတြ၊အရက္ေသစာအမ်ားႀကီး

ေသာက္တာေတြ၊ သို႔မဟုတ္လို႔ရွိရင္ အ၀လြန္လြန္းတဲ့အဆီအအိမ့္ တမက္တေမာစားတာေတြအဲဒီဥစၥာေတြအကုန္လံုး

ကို ထိန္းခ်ဳပ္သြားရတာ။

အဲဒီဘာကုိပဲဲစားသည္ျဖစ္ေစ၊လုပ္သည္ျဖစ္ေစ၊အိပ္သည္ျဖစ္ေစ၊ေနသည္ျဖစ္ေစက်န္းမာေရးကို မထိခိုက္ရေအာင္လူ

ေတြသိပ္ကိုအေရးႀကီးတယ္။ မက်န္း မာ တာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္တည္း ကိုယ္သည္ မွီခိုေသာ လူဘ၀ကို ေရာက္သြားတတ္

တယ္ဆုိတာကို ေမ့ေနတတ္တယ္။အင္မတန္အေရးႀကီးပါတယ္ကိုစိန္ေက်ာ္လႈိင္ အဲဒါေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာအေလး

နက္ကေလး ထည့္ေပးေစခ်င္ပါတယ္ ေနာ္။


၃။ စိတ္၀င္စားတဲ့လုပ္ငန္း ေရြးခ်ယ္ပါ

ေနာက္တခါနံပါတ္(၃)အခ်က္ကကိုယ္စိတ္၀င္စားတဲ့လုပ္ငန္းကို ေရြးခ်ယ္ရတယ္။ဥပမာ...........လွ်ပ္စစ္ဘက္မွာစိတ္

ထက္သန္လား၊ေဆာက္လုပ္ေရးဘက္မွာ စိတ္ထက္သန္လား သို႔မဟုတ္ ကြန္ပ်ဴတာမွာလား၊ စာေရးတာမွာ စိတ္ထက္

သန္တာလားအစရွိတာတို႔ေပါ့ေနာ္။တကယ့္ကိုအသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းကို ေပးႏိုင္မယ့္လုပ္ငန္းတခုကိုကိုယ္ခ်င့္ခ်င့္ခ်ိန္

ခ်ိန္ ေရြးခ်ယ္ရပါမယ္။ကိုယ့္၀ါသနာပါတဲ့ဥစၥာေဟာ္ဘီသေဘာမ်ိဳးေပါ့။ အပို၀ါသနာပါတဲ့ကိစၥမ်ိဳးကေတာ့ပန္းခ်ီေရးသည္

ဘာေရးသည္ျဖစ္ေစ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ နဲ႔ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ေပါ့။

ဒါေပမယ့္လက္ငင္းအေရးႀကီးတဲ့ ဥစၥာကေတာ့အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ဘယ္လုပ္ငန္းကိုစိတ္၀င္

စားလဲဆိုတာပထမဆံုး ေရြးခ်ယ္ဖို႔လိုပါတယ္။အဲဒီေရြးခ်ယ္တဲ့ဥစၥာဟာကိုယ့္စိတ္နဲပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ရွိတဲ့အထဲမွာမွကိုယ္

ေရြးလို႔ရႏိုင္တဲ့လုပ္ငန္းေတြထဲမွာဘယ္ဟာကို ေရြးႏိုင္မလဲဆိုတာ၊အဲဒါကိုခ်င့္ခ်ိန္ေရြးခ်ယ္ၿပီးေတာ့အဲဒီဥစၥာကို ေန႔ေန႔

ညည ေလ့လာရတယ္။


၄။ ေရြးခ်ယ္တဲ့ပညာကုိ ေန႔ေန႔ညည ႀကံဆပါ

ဆက္ၿပီးေတာ့ ေျပာခ်င္တာကနံပါတ္(၄)အခ်က္ကအဲဒီေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့ပညာရပ္ကိုသို႔မဟုတ္အဲလုပ္ငန္းကို ေလ့လာ

တာအဲဒါကိုေန႔ေန႔ညည စိတ္ထဲမွာေတြးၿပီးေတာ့ ႀကံဆေနရပါတယ္။ အဲႀကံဆမေနလို႔ရွိရင္.... အဲဒီဥစၥာ ဘယ္ေတာ့မွ

မေအာင္ျမင္ႏိုင္ဘူး။အဲဒီလိုႀကံဆရင္းကေနဘာျဖစ္လာသလဲဆိုေတာ့တခါတရံမွာျဖစ္သြားတတ္တာကပထမေရြးခ်ယ္

ထားတဲ့လုပ္ငန္းထက္ပိုၿပီးေကာင္းတဲ့လုပ္ငန္း၊ ကိုယ္နဲ႔ပိုသင့္ေတာ္တဲ့ လုပ္ငန္း ေတြ႔သြားတတ္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္လို႔္ရင္

ကိုယ္ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ လုပ္ငန္းမွာ တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္း ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ အဲဒါက်ေနာ္ေျပာတာ ေန႔ေန႔

ညည ႀကံဆပါလို႔ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္ပါတယ္။


၅။ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းထံ တပည့္ခံဖို႔ ၀န္မေလးနဲ႔

ေနာက္နံပါတ္ (၅) အခ်က္က အဲဒီဟာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လုပ္ငန္းနဲ႔ ပတ္သက္္ၿပီးေတာ့ သိကၽြမ္းတဲ့သူ၊ မိတ္ေဆြအေပါင္း

အသင္း အဲဒီကေန ဆရာတင္ဖို႔ ကုိယ္က တပည့္ခံဖို႔ ၀န္မေလးပါနဲ႔။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဆိုလိုတာက ေမးဖို႔၀န္မေလးနဲ႔၊

ငါ့အဲဒါေလးသင္ေပးစမ္းပါကြာဆိုတာမ်ိဳး ေျပာတာလိုမ်ိဳး။က်ေနာ့္ကိုအဲဒါေလးသင္ေပးပါခင္ဗ်ာလို႔အဲဒီလိုေျပာတာမ်ိဳး။

အဲဒီလိုလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္အခ်င္းခ်င္းကၿဖစ္ေစ တပည့္ခံဖို႔ ၀န္မေလးရဘူး။တခ်ိဳ႕ကဆရာတင္ဖို႔ တပည့္ခံဖို႔ အင္မတန္

ဝန္ေလးတတ္ၾကတယ္။


က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ ေျပာရမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ က်ေနာ္တခ်ိဳ့အပိုင္းေတြမွာကို က်ေနာ္တပည့္ေတြဆီကေန ျပန္ၿပီးသင္ယူူေန

တာပဲ။တပည့္ေတြကကိုယ့္ဆရာျဖစ္တဲ့အခါက်ေတာ့လိုလုိခ်င္ခ်င္သင္ေပးၾကတယ္။ က်ေနာ္ အဲဒီနည္းအားျဖင့္က်ေနာ္

ပညာေတြအမ်ားႀကီးရခဲ့တယ္။ ကိုယ့္တပည့္ဆီမွာျပန္ၿပီး က်ေနာ္တပည့္ခံခဲ့တာပါ။

အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္တပည့္ဆီေတာင္မွ တပည့္ခံရတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ကိုယ့္မိတ္ေဆြ၊ အေပါင္း အသင္းဆီ ဘာျဖစ္လို႔ တပည့္

မခံႏိုင္ရမွာလည္း။ ဒါေပမယ့္ အဲတခုရွိတယ္ တပည့္ခံၿပီး သင္လို႔ရတဲ့အခါမွာ ကိုယ္ကႏႈတ္ဆိတ္ၿပီးေတာ့ မေနပါနဲ.....႔။

သူ႔ကိုေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းကိုလႈိက္လိႈက္လဲွလဲွေၿပာဖို႔လိုတယ္။ ေနာက္ၿပီးေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းကိုလည္း ျပဖို႔ိလိုပါတယ္။

ဥပမာ ဆိုပါေတာ့သူ႔ကိုေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေလး တကယ္လို႔ ရပ္ေ၀းမွာေနတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေလး

စာနဲ႔တေၾကာင္းေလးျဖစ္ေစ၊မင္းေပးလိုက္တဲ့ ေက်းဇူးေလးရတယ္ကြာ ငါအခုထက္ထိ ေက်းဇူးမေမ့ႏိုင္ေသးဘူး.......။

ဆုိတာမ်ိဳးေလး.......စာေလးတေၾကာင္းေလာက္နဲ႔ ျဖစ္ေစ၊ဒါမွမဟုတ္ကဒ္ေလးတခုေလာက္ပိ႔ုၿပီးျဖစ္ေစ၀န္မေလးပါနဲ႔။

တကယ္လို႔ႀကံဳလို႔ ျဖစ္ေစသူ႔ကုိလက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္တိုက္တာျဖစ္ေစ..၊ ထမင္းတနပ္ေကၽြးတာျဖစ္ေစ၀န္မေလးပါနဲ႔။

အဲဒီဥစၥာတသက္တာလံုးကိုယ့္အတြက္ကိုသင္ျပမယ့္သူေတြေပၚလိမ့္မယ္၊ လမ္းၫႊန္ မယ့္သူေတြ ေပၚလိမ့္မယ္၊ အဲဒီလို

ဟာမ်ိဳး အဲဒါမ်ိဳး၀န္မေလးပါနဲ႔။ေနာက္တခုက အဲလုိနည္းအားျဖင့္ အေပါင္းအသင္း သိပ္ဖြံ႔ၿဖိဳးလာလိမ့္မယ္၊ အဲဒီအေပါင္း

အသင္းက ကိုယ့္ဘ၀တုိးတက္မႈအတြက္အၿမဲေစာင့္ေရွာက္မယ့္သူေတြ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လုိ႔က်ေနာ္အႀကံဥာဏ္ေပးခ်င္ပါ

တယ္။ အဲဒါရပ္ေ၀းမွာေနတဲ ့ကေလးေတြအတြက္က်ေနာ္ တတ္ႏုိင္တဲ့ အႀကံေပးခ်က္ပါ။

0 comments:

Post a Comment